दुखैमा हासे सुखको मौसम पर्दैन पर्खिन

जीवनमा कहिले अशुहरु हासो बिनै झर्छ
अमुल्य जीवन व्यर्थ बिताई आखिर एकदिन मर्छ
मर्नु नै मात्र जीवन भए पशु पनि ता मर्छ
मनुष्य भएको के अर्थ भो दैव!छक्क पर्छ

मर्नु र मर्नु जीवन हैन जीवनको लछ्य पनि
संसारमा सधै जिवितै रहिन छ अटल अमर बनि
दुनियामा त्येही बन्दछ ज्ञानी हुद्छ त्यहिँ धनि
चादीको माटो सुनको बाला उमार्छ पौरखले खानी

तेन्जिंगलाइ कसले लगायो कर सगरमाथमा चढन
भक्ति थापालाई के को खाचो अगाडी बढी मर्न
बुद्धलाइ किन परेको हत्तार संसारमा शान्ति छर्न
सीतालाई कसको कर थियो आदर्श नारी बन्न

मानिसलाई सधै मानिस जस्तो व्यवहार गर्न सिक
आफ्नो सम्झे आफ्नै हुन्छ आफ्नो मान्न सिक
जीवन यस्तै धमिलो खोला नमान कहिले दिक्क
दुखमा पनि हास्न सिक सुखमा बन ठिक्क

दुखले सधै सुखको निम्तो आएको हुन्छ दिन
सायमी बनि लडदै जउ आउनेछ सुख कुनै दिन
परिछा हाम्रो जीवनभरी आउद छ दुख लिन
दुखैमा हासे सुखको मौसम पर्दैन पर्खिन